خنجر قاجاری

خنجر قاجاری و غلافش

 خنجر قاجاری و غلافش پوشیده از طرح هایی گلدار با رنگ هایی جذاب و چشم گیر است. همان طور که در این خنجر دیده می‌شود، به طور کلی رنگ‌های درخشان، طرح‌های پر گل و سرسبز از نشانه‌های بارز میناکاری های دوره قاجار است. میناکاری یا مینا سازی هنری ۵ هزار ساله است که برای زینت بخشیدن به ظروف مورد استفاده بوده است. هنر میناکاری در واقع ترکیبی از خاک و آتش و نقاشیست که خواستگاه آن کشور ایران بوده و از سرزمین ما به دیگر کشورها نیز راه پیدا کرده است. امروزه هنر میناکاری اغلب بر روی مس انجام می‌شود اما از دوران گذشته بر روی طلا و نقره نیز صورت می گرفته است. هنر میناکاری در طی دوران مختلف دستخوش تغییراتی بود و با موضوعات مختلف انجام می‌شد. به طور مثال در دوران مغول تصاویری از ظاهر و لباس درباریان و در دوران صفوی تصاویری از بزم و شکار به تصویر کشیده می‌شد. از دوره قاجار به بعد، مدتی هنر میناکاری به دست فراموشی سپرده شد، اما با حضور شکرالله صنیعی زاده تا حدودی به دوران اوج و شکوه بازگشت. در حال حاضر نیز میناکاری به سبک قاجاری انجام می‌شود. 

طراحی غالب روی دسته و غلاف خنجر با رنگ‌های مات صورتی، آبی و سفید انجام شده و رنگ پس زمینه، سبزی شفاف با زمینه ای طلایی و براق است. بر روی تیغه خنجر قاجاری نیز نقوش طلایی و زیبایی به چشم می‌خورد. محمود، نام هنرمند این خنجرِ میناکاری شده است که در پشت غلاف به صورت امضایی دیده می‌شود. خنجر قاجاری هم اکنون در گالری ۳۸۰ خیابان فیفث آونو نیویورک نگه داری می‌شود. 

 

دوره تاریخی: اسلامی، دوره قاجار

زمان ساخت: قرن دوازدهم تا سیزدهم شمسی

جنس: فولاد، مس، مینا، طلا و شیشه

ابعاد: طول ۴۳.۳ سانتی متر؛ طول خنجر ۳۸.۴ سانتی متر؛ طول تیغه ۲۳.۲ سانتی متر 

وزن: ۶۶۴.۰ گرم

هنرمند: محمود

محل نگهداری: گالری ۳۸۰ موزه متروپولیتن، نیویورک