کاسه سه پایه به شکل بزکوهی
.
کاسه سه پایه به شکل بزکوهی
استفاده از قیر برای ساخت تندیس ها، یکی از ویژگی های منطقه شوش باستان و با قدمت ۶ هزار سال می باشد. در اوایل هزاره دوم پیش از میلاد، شهر شوش در دوران اوج و شکوفایی خود قرار داشت که این وضعیت را زمین های وسیع مالکان و اشیا قیمتی و پیدا شده درون تابوت ها به اثبات می رساند. کاسه های قیری یکی از آن دست وسایل است که در آن زمان اشیائی لوکس محسوب می شدند.
ساخت تندیس ها و ظروف با استفاده از قیر، سنتی کاملا بومی منطقه شوش باستان است. این روش در طی دوره اوروک (دوره ای تاریخی در منطقه میانرودان) و در ساخت تندیس هایی به شکل پرنده شکاری دیده می شود که نمونه اش هم اکنون در موزه لوور پاریس قرار دارد. در اواسط هزاره سوم پیش از میلاد، تندیس ها، ظروفی برای گذاشتن هدایا در آن ها، نقش برجسته ها و تزئینات درها اغلب سیاه رنگ بودند. در سال های اول هزاره بعدی، ساخت کاسه ها و تزئین آنها به اشکال بز و گاوان در میان صنعتگران آغاز شد. جالب است بدانید که تمام ظرف های قیری یافت شده متعلق به منطقه شوش هستند و تنها یک کاسه قیری در تپه چغامیش خوزستان یافت شده که شمایل بزها بر روی دسته ساخته شده بودند.
پیش از این گمان می رفت که ظروف باستانی ساخته شده از قیر در واقع ترکیبی از چند مواد مانند هیدروکرین و کلسیت بوده اند که برای سخت شدن ظروف، آن ها را تحت حرارت ۲۵۰ درجه قرار می دادند. اما پس از کشف این کاسه سه پایه در لرستان، محققان دریافتند که صنعتگران و مجسمه سازان شوش واقعا از قیر طبیعی استفاده می کردند.
این کاسه جالب توجه، سه پایه دارد که در انتهای هر کدام از پایه ها شمایلی از بز کوهی به چشم می خورد. این بزهای کوهی با دقت و ظرافت بسیاری خلق شده اند. کاسه سه پایه همانند دیگر ظروف باستانی قیری، از تابوتی در تپه آپادانا واقع در شمال شهر شوش یافت شده است. قدمت این کاسه به حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد و زمان حکومت پادشاهی به نام سیمشکی، یکی از پادشاهان حکومت باشکوه عیلام بر می گردد.
امروزه کاسه سه پایه باستانی در موزه لوور پاریس قرار دارد.
دوره تاریخی: تمدن عیلام
زمان ساخت: اوایل هزاره دوم پیش از میلاد
جنس: قیر، برنز، لاجورد
ابعاد: ارتفاع: ۱۷,۵۰ سانتی متر، قطر: ۲۸ سانتی متر
محل کشف: ایران، شوش
محل نگهداری: موزه لوور، پاریس
